Zwarte Piet is overgebleven symboliek uit het koloniale tijdperk. Het is een karikatuur van de zwarte Afrikaan, bezien vanuit de tijdgeest van de slavernij. In het buitenland is het een voldongen feit dat het sinterklaasfeest als zodanig niet deugt. Maar velen in Nederland willen dat niet erkennen. De weerstand in de maatschappij om het feest aan te passen komt echter niet voort uit liefde voor het kinderfeest, zoals sommigen beweren. Het maakt kinderen namelijk niet uit welke kleur Piet heeft. De aversie tegen verandering komt voort uit de gedachte: 'Wij Nederlanders bepalen!' De grimmige sfeer rond deze maatschappelijke discussie staat dan ook niet op zichzelf. De discussie etaleert enkel datgene wat onderhuids altijd aanwezig is. Er is namelijk een breed gedragen weerzin tegen nieuwe Nederlanders die gebruikmaken van hun grondrechten.
Nederland van weleer
Een gedeelte van dit land leeft nog steeds in de veronderstelling dat we leven in het Nederland van de jaren vijftig. In hun belevenis is de eerste migrant zojuist per boot gearriveerd. De migrant moet daarom dankbaar zijn, de meerderheid naar de mond praten, is te gast en moet vooral niet te eigenzinnig zijn.
De migrant is niet van hier en de democratie is niet aan hem besteed, aldus de pro-Piet'ers cum suis. Het is een mentaliteit die als katalysator dient voor de verharding en verruwing in een maatschappij waarin afkomst allesomvattend is geworden. Deze neerbuigende houding werkt alleen maar averechts. Er is namelijk een zelfbewuste derde en vierde generatie nieuwe Nederlanders opgestaan (niet te vergelijken met de variant excuus-allochtoon). Zij hebben meer verstand van wat de democratische rechtsstaat behelst dan het team rot-op-naar-je-eigen-land'ers , Telegraaf- volk en PVV-lui en leggen daarnaast steeds vaker de vinger op de zere plek. Figuren als Rachid el Ghazoui, Quinsy Gario en Nourdin El Ouali.
Zo noemde El Ouali, fractievoorzitter van Nida, 'Zwarte Piet een erfenis van een achterlijke tijd en een achterlijke cultuur'. Een gedurfde uitspraak, ondanks het gegeven dat nieuwe Nederlanders constant op dergelijke wijze aangesproken worden. Van links tot rechts binnen het politieke spectrum doen politici immers uitspraken als 'Marokkaanse jongeren hebben een etnisch monopolie op straatoverlast', 'Marokkanen die niet willen deugen, moeten vernederd worden' en 'Willen jullie minder, minder, minder Marokkanen?' Ook satire is tegenwoordig verworden van een middel om op humoristische wijze maatschappelijke kritiek te uiten tot een instrument waarmee je discriminatoire uitspraken kunt doen.
De uitspraak van El Ouali blijft gedurfd. Een nieuwe Nederlander die zich op zo'n manier uitlaat loopt het risico om geframed te worden als een onruststoker, extremist of persoon met een eigen agenda. Zoals nu ook gebeurt met de anti-Zwarte Pietbeweging. Maar deze generatie denkt in termen als 'je maintiendrai' en deinst er niet voor terug veranderingen af te dwingen met de middelen die een democratie ter beschikking stelt. Zoals de vrijheid van meningsuiting, het recht om te demonstreren en het kunnen agenderen van maatschappelijke onderwerpen.
Essentie
De essentie van de democratische rechtsstaat is niet dat de meerderheid beslist. Dat is hoe men tot besluitvorming komt. In een democratische rechtsstaat hebben ook minderheden inspraak. In casu is de uitspraak 'De meerderheid is voor het behouden van Zwarte Piet' dus een drog-reden. Het lijkt een plausibele uitlating, maar het is geen democratische gedachte. Er is een minderheid (die overigens niet alleen bestaat uit nieuwe Nederlanders), die stelt dat er een discriminerend effect uitgaat van Zwarte Piet.
Het stereotype figuur heeft op zijn minst de schijn tegen, vandaar dat andersoortige Pieten onlangs hun intrede hebben gemaakt. Het besef is er wel degelijk. En de verwachting is dat deze ontwikkeling zich geleidelijk, maar gestaag voort zal zetten. Culturen zijn veranderlijk en tradities kun je aanpassen. Het sinterklaasfeest is hierop geen uitzondering.
Tweespalt
De ophef en tweespalt in de maatschappij naar aanleiding van de Zwarte Piet-discussie is ongekend. De pis loopt langs de enkels van ouderen in verzorgingstehuizen, de AOW-leeftijd blijft stijgen, de kwaliteit van het onderwijs is tanende, onze regeringsleiders krijgen de waarheid omtrent MH17 niet boven water. Dat wordt allemaal gedwee geaccepteerd, maar ter bescherming van Zwarte Piet staat de ene helft van de bevolking het andere gedeelte naar het leven. Met het team 'Dit land is ons land' voorop in de strijd. Men is zo bevreesd geraakt de Nederlandse identiteit te verliezen, zo bang voor nieuwe Nederlanders, zo angstig voor het tempo waarin dit land veranderd is, dat de gedachte om Nederland en zijn identiteit opnieuw vorm te geven, niet eens is opgekomen. Angst verlamt. Nederland, ooit progressief en vooruitstrevend, is nu kleinzerig, angstig en verscheurd geraakt om de kleur van Piet.
Toekomst
Het is belangrijk om weer naar elkaar te luisteren om elkaar te begrijpen, elkaar te benaderen op basis van gelijkwaardigheid. Alleen zo kan dit land als eenheid verder. In een gezonde maatschappij is de oorspronkelijke afkomst, het electorale gewin, de commercie of eigen achterban secundair. In zo'n maatschappij heeft men het welzijn van de gehele maatschappij als doel.
De Volkskrant
http://nourdinetighadouini.com/
http://about.me/nourdine
https://www.facebook.com/ntighadouini
https://twitter.com/nourdinetigha
Geen opmerkingen:
Een reactie posten